کُبرا خانم: ها خواهَر جان…. مُویَم تو کامفیوتِر دختر اَعظم خانم اینادیدُم….! وابمانه

اِلهی به حق پَنش تَن…! ای چیجور شب اَول قبر مِخه جوابخدا پیغمبره بده…!

واویلا…واویلا…! هَمش مَعصیت…هَمَش گناه…! خدایاتوبه….توبه…توبه…!

عُذرا خانم: روز قیامت سینه هاشِه با مِقراض مُبُرَن مِندازَن جلو سَگ …!بَعدِشَم با

کِلّه مِندازَنِش تو آتیش جَهَندَم عاییشِه خانومِه…!

کُبرا خانم: کُدُوم سینه ها…؟ اَگه به اونا مِگن سینه پس به سینه های موچی

مِگن….؟ اَصن به هَم گِردَن مو که هم هیچی نِدره…فوقش به قاعده یکگِردو اَگه

بشه…!

عُذرا خانم: خُب بَعله…! شما ماشالله پستونات به دَستَم نِمیه….! اَصنعَسکِ توره باید

مِذاشتن تا ای خارجیا بفهمَن پستون یعنی چی… ! آبروی زنایایرانی ره بُرده مُرده

شوربُرده…! حالا همه با خودِشا مِگن حُکمَن پستونایهمه ماها هَمیجوریه…!
 

کُبرا خانم: پَروَنده اَعمالِشه سِنگین مُکُنِه خواهر جان…! اینا چیمِفَهمَن از نِمازُ

روزه…..از روضه از آش نَذری…! ماها که ای همهاَعمالِما با خدایه وازَم مِگِم خدایا

توبه…! اینا مِخَن چیکار کُنَن…؟بده به مو او چاقونِه خواهَر…!

عُذرا خانم: مُگم کُبرا خانُم دیروز که رفته بودی حَموم خودِته آراگیراکِرده بودی بعدِش

کوجا رَفتی خواهرجان…؟ حالا واز نِگی مو زاغ سیاتِه چوبمِزنُم….! داشتُم شیشه

های اُتاقه تِمیز مِکِردُم چَشمُم اُفتاد تو حیاطشما…!

کُبرا خانم: جون به جونِت که نِکُنَن وازَم کِلانتَر مَحلی فضول خانُم…! رَفتم روضه سّیدُ

شُهدا…! کوجا رَفتُم…؟

عُذرا خانم: وا….پس خدا قِبول کُنه ایشالله…! از کِی تا جالا تو اَنبارهدِکونِه اَکبرآقای

قِصاب روضِه سّیدُشُهدا ماخانَن مُو خِبر نِدرُم….؟

کُبرا خانم: ذِلیر بیمیری ایشالله به حَقّ پَنش تَن…! مُو اِقَد ایوَراوبَره نِگا کِردُم پَس تو

کُدُوم گوری قوییم رفتِه بودی مُرده شور بُردهندیدُمِت…!

عُذرا خانم: مُو که دُنبال تو نِبودُم کِه خواهر جان……! رفته بودُمتِنباکو بخِرُم بره سَر

قلیون دیدُم رَفتی تو دِکون قِصابی بَعدِشَم اَکبرآقا زود در دِکونِشه بَستِگ….! نیم

ساعت بَعدِشَم در دِکونِشه واکِرد نیمکیلو گوشت آبگوشتی داد زیر بَغَلِت تُند تُند

رَفتی خانِه…!

کُبرا خانم: دَهَنه مُوره وانَکُن عُذرا…ها…دَهَنه مُوره وانَکُن…! هَفتهپیش که شوهَرت

رفتِه بود قِلِه او کی بود نِصبه شَبی از بالا در خانَتاآمد تو… ها….؟ پسر طاهره خانوم

بَند اَنداز هَنوز شاشِش کَف نِکِردهمیکیشی رو خودِت خیال کِردی که مُو خبر نِدرُم…!

عذرا خانوم: وای / وای /وای…..تو خودِت نِصبه شبی زاغ سیاهه مُوره چوبمِزنی واز

به مُو مِگی کِلانتَر….! خُدا به دور…! ای اَصغر آقای میوه فروشخوب مِذاره بری تو

پستوی مُغازه اش میوه هاره جُدا سِوا کُنی…!بره چی بهمُو مِگه میوه ها از یَک

کِناره…. ها….؟ بَر روتِه ماه دیده…؟ ای سینه هابیخود ایجور گنده نِرفته آبجی جان…

هر کی نِدِنه مُو که مِدِنُم…!

کُبرا خانم: خُبه حالا…خودِت که رَفتی پیش شیخ محمود دعانویس رو شیکَمِتُزیر

شیکَمِت دُعا بینویسه اُجاق کوریت خوب بره چی پَس….! اویَم گفته جنرفته تو رَحِمِت

بَعدِشَم باهِت چیز کِردِه…..! بَعله….! بُگم وازَم….؟

عُذرا خانم: مُو که خودُم مِدِنُم عیب از شوهَرُمِه…! دُعایَم اَگهنیویشتُم بره شوهرم

بوده که شیکَمِشه میذاره رو شیکَمُم دُعایه اِفاقهکُنه…!

کُبرا خانم: والله شوهَرت هیچ عیبی نِدِره بنده خدا….! تازه خیلی یَم سرحال و قِبراقِه

طِفلی….!

عُذرا خانم: وا…..! خُب بزنُم به تخته شوهر تویَم خوب کِمَری دِرهماشالله…! وای وای

دِرَن آذون مِگن…! مُگم ریشته گیریفتی حالا بره آش….؟

کُبرا خانم: ها رَفتُم دَر دِکونِ میرزا عَلی گفت تو اَنباره…! پیره سگپاش لَبِ گوره ها تو

اَنبار هِی ماخاست به زور مُوره ماچ کُنه…!

عُذرا خانم: بیخود هی پستوناتِه نِشون نَده به ای میرزا عَلی خواجه کُبراجان…!

وَرنِمِخِزه…! دیدُم که مُگم خواهر جان…!! بُرُم که به هَم هیشکارُمنِرسیدُم….! لَعنتِ

خُدا به دلِ سیاههِ شیطون .............